
Sonnet voor Barbara #1
Jij, Roodkapje die bloemen plukt en lacht,
zingt en zacht de jager vilt en verslindt.
Hij, eerst vegeterend, dan naakt versmacht,
vraagt is het dan niet het vlees dat ons bindt?
Jij, Roodkapje die bloemen plukt en lacht,
zingt en zacht de jager vilt en verslindt.
Hij, eerst vegeterend, dan naakt versmacht,
vraagt is het dan niet het vlees dat ons bindt?