Aria voor Maria

Een zanger zonder armen
Geeft vleugels aan een lied
Dat akkoorden smeedt met engelen
Die haar schitterend licht opnemen in de mist

Omhoog — en altijd verder weg

Wij hebben haar lang mogen lenen
Nu wil de verweesde liefde haar moeder terug

Vorige
Vorige

Paleis van pijn

Volgende
Volgende

Sonnet voor Barbara #1