Paleis van pijn

Muren die liegen dat ze wit zien
Alsof ze geen bloed aan hun wanden hebben
Genummerde gangen waarin niets nog telt
Dan de bezette bedden en borden die jij niet meer eet

Schimmen schuiven door het loden licht
Eén kruist je blik en hij of ik slaat hem weer neer
Het nummer van deze gang berecht
Wist uit alle ogen de glans van hoop

Metertjes zeggen hoe je dood zal gaan
Zoveel suiker zoet zuur stof bloed druk, druk!
Tussen witte muren aan het raam
Zeg je doe de gordijnen dicht